Droga jest celem
Podróżowanie
wpisane jest w naturę człowieka. Na przestrzeni dziejów zmieniały się jednak
cel i specyfika podróży. Początkowo wędrowanie było naznaczone obowiązkiem –
łączyło się z handlem, polityką, religią, a także wojnami. Zmianę w
postrzeganiu wędrówki przyniósł renesans, w którym nastąpił rozwój szkolnictwa wyższego.
Odbywanie podróży to w tamtych czasach
przede wszystkim domena studentów pobierających nauki za granicą. W XVIII stuleciu
na popularności zyskało wizytowanie w miejscowościach uzdrowiskowych i
korzystanie przez ludzi zamożnych z ożywczego działania podziemnych wód oraz
nieskalanego zanieczyszczeniami wielkich miast powierza. W dobie romantyzmu
(XIX w.), epoce ,,czucia i wiary”, droga stała się dla człowieka celem samym w
sobie, sposobnością do odkrywania świata, zarówno tego materialnego, jak i duchowego,
a ów nowoczesny trend sprzęgł się z rozwojem kolei oraz odstąpieniem od ustroju
feudalnego na rzecz kapitalizmu. Współczesna turystyka ma charakter globalny i
zróżnicowany. Podróżni to ludzie ciekawi świata, nieskrępowani granicami
administracyjnymi ani kulturowymi. Znajdą się wśród nich odkrywcy historii, pasjonaci
turystyki, miłośnicy nieznanego, gawędziarze, a także samotnicy, outsiderzy,
abnegaci i marzyciele, poszukujący własnej tożsamości na szlaku życia.
Podczas koncertu piosenek turystycznych, przygotowanego pod kierunkiem Pani Aleksandry Przybyłowicz, zachęcamy do zwiedzania Krainy Łagodności, w której ,,wolność tuli się w ciepło rąk”, ,,bukowe pnie pachną miodem”, ,,pod słońca powiekami kwitnie rudy bez”, a ,,anioły są całe zielone”.
Link do filmu: https://drive.google.com/file/d/1tM9y7WRjyHku8LQmno3tWTBFAc3D7V73/view?usp=sharing
Agnieszka Lasia